Eierhandel G. van Bloemendaal & Zn.

Wist u dat?

Waarom zijn gekookte eieren soms moeilijk te pellen?

Heel verse eieren zijn moeilijk te pellen, eieren van 1 of 2 dagen oud zijn eigenlijk niet te pellen.
Eieren van ± 2 weken oud zijn het makkelijkst te pellen, tevens is het belangrijk om de eieren "heet" te koken , i.p.v. rustig op te warmen.

Volgens onderzoekers is een ei van 10 dagen oud het lekkerst. Na het leggen vinden er nog allerlei processen in het ei plaats, waardoor het aroma van het ei verder wordt ontwikkeld.

Wat was er het eerst, de kip of het ei?

Volgens de Bijbel was er eerst de kip en daarna het ei.

Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de vierde dag.
"En God zeide: Dat de wateren overvloedig voortbrengen een gewemel van levende wezens; en het gevogelte vliege boven de aarde, in het uitspansel des hemels!" Genesis 1:19-20

Wat zijn dat voor witte strengen die soms in een ei zitten?

Dat zijn hagelsnoeren die er voor zorgen dat het dooier midden in het ei blijft wonen. Deze zijn het best zichtbaar bij zeer verse eieren.

EEN KIP

Eerst was 'k een ei.
Nu ben 'k een kip.
En kip zijn vind ik mooier:
Er zit wel leven in een ei
Maar toch is het wat dooier.

Toon Hermans

Kostbaarste ei

De Russische juwelier Fabergé maakte tussen 1885 en 1917 ongeveer 56 Keizerlijke Eieren. Het kostbaarste ei is opgesierd met meer dan 3.000 diamanten.
In 1994 werd het voor ......... 5.587.308 Dollar verkocht.

HET EI VAN COLUMBUS

Geen ei is zo bekend als het Ei van Columbus. De uitdrukking wordt gebruikt voor de oplossing van een probleem, die - als u er eenmaal opgekomen bent - heel eenvoudig blijkt. Maar wat is de historische achtergrond van dit ei?
Toen Columbus na zijn ontdekking van West-Indië aan het Spaanse hof terugkeerde, was hij een populair man. Dit tot ongenoegen van een jaloerse hoveling, die de ontdekkingsreiziger graag een toontje lager wilde laten zingen. Het zat hem met name dwars dat niet een Spanjaard, maar een Italiaan (sommigen beweren een Portugees) de nieuwe wereld ontdekt had.
'Dacht je soms dat een Spanjaard zoiets niet kan?' vroeg hij Columbus.
Deze dacht even na en besloot de Spanjaarden die om hem heen zaten op de proef te stellen.
Columbus haalde een ei tevoorschijn en vroeg het gezelschap of iemand het ei op het smalle uiteinde kon laten staan. Iedereen probeerde het, maar het lukte niemand.
Toen pakte Columbus het ei, zette het hard op tafel, zodat de schaal brak en het ei rechtop bleef staan. Zo eenvoudig was de oplossing en Columbus wilde ermee zeggen dat wanneer iemand iets ontdekt heeft het makkelijk is te beweren dat iemand anders dat ook had gekund.

VERHIP DENKT DE KIP

De kip is dé eierproducente bij uitstek.
Toch worden er ook door andere vogels eieren gelegd, waarbij de kip zich toch wel even achter haar kop krabt. De struisvogel legt bijvoorbeeld eieren die 1,65 tot 1,78 kilo wegen en een lengtedoorsnede hebben van 15 tot 20 cm. De breedtedoorsnede bedraagt 10 tot 15 cm. In volume komt een struisvogelei overeen met 24 kippeëieren. De schaal is 1,5 mm dik, maar kan het gewicht dragen van een man van 127 kilo. Wie bij het ontbijt een struisvogelei wil nuttigen, moet rekening houden met een kooktijd van 40 minuten. Is het struisvogelei het grootste ei, dat van de bijenkolibrie is het kleinste. De eitjes zijn nooit langer dan 10 mm en wegen circa 0,370 g.

EEN EITJE MAAKT GELUKKIG

Een ei doet mij altijd aan een gelukkig huwelijk denken. Mijn ouders hadden dat en dat werd iedere zondagochtend gevierd met een eitje bij het ontbijt. Een luxe in die tijd! Natuurlijk hadden zelfs zij wel eens verschil van mening: Werd deze zondag het eitje gebakken of gekookt? En als er tot een gekookt eitje werd besloten, moest het dan hard, zacht of halfzacht? Het bakken gaf ook wel eens een meningsverschilletje. Moest de dooier heel blijven of door het eiwit geklutst? Moest het een omeletje worden met tomaatjes en champignonnetjes? Of moest het een knapperig gebakken eitje zijn met ontbijtspek, ham of kaas met een gaaf geel goeiemorgen-oogje?
Als kind vond ik dat laatste het leukst. Je prikte met je vork in de dooier en iedere keer vloeide die uit tot een steeds ander patroon waarin ik de meest fantastische figuren ontwaarde.
Nadat we met ons drieën het ontbijt genoeglijk verorberd hadden, gingen vader en moeder altijd nog een half uurtje terug naar bed. Om nog wat uit te rusten van de hele week, zeiden ze.
Vaak mocht ik knusjes tussen hen in liggen, maar na het zondagse ontbijt scheen dat niet te kunnen. Nou ja, grote mensen hadden meer vreemde gewoonten die ik niet begreep. Dus ik liet ze maar, te meer daar dat naslaapje hen voor de rest van de dag altijd opgewekt stemde.
Op een zondagmorgen ontstond er een levendige discussie tussen mijn ouders. Mijn moeder zei: "Koken." Vader zei: "Bakken." Ze konden het maar niet eens worden. Mijn moeder nam een ei uit de kom, nam het losjes in haar hand en maakte schertsend een gooigebaar in de richting van mijn vader.
"Dat durf je toch niet," daagde hij uit.
"O nee," zei mijn moeder, "hier dan!". Ze maakte opnieuw, maar nu een feller smijtgebaar en toen gebeurde er iets wonderbaarlijks. Ik hoorde 'krak' het ei in haar hand breken. Mijn moeder keek verbaasd naar haar hand waarin alleen nog de brokstukken van de schaal tussen haar vingers kleefden. De rest van het ei vloog door de keuken en trof mijn vader hoog op zijn voorhoofd. De dooier gleed tergend langzaam omlaag langs zijn neus en daarna langs zijn wang. Zijn haar glom van het eierstruif.
"Wat krijgen we nou?" riep mijn vader. Zijn stem knisperde want er zaten ook wat stukjes eierschaal tussen zijn kiezen. Mijn moeder stond aan de grond genageld en keek ongelovig van haar hand naar mijn vader heen en weer. Als kind stond ik daar en wat moest ik? Ik kon niet anders dan lachen. Te meer daar mijn vader zijn lippen begon af te likken en opmerkte dat ze het zout had vergeten. Na die opmerking stoof mijn moeder naar een theedoek en begon mijn vader proestend van het lachen schoon te wrijven.
Ik merkte snel, er was geen opzet in het spel geweest. Ze had per ongeluk te hard in het ei geknepen en de rest was vanzelf gegaan. Vader kreeg als troost zijn zin: De eieren werden gebakken met ongeschonden goeiemorgen-oogjes. Uiteindelijk werd het een onvergetelijk fijne zondag.
Tot bijna in de middag lieten zij mij ongestoord m'n gang gaan met mijn lievelingsspelletjes. Dat was met pannetjes en potjes water knoeien op het aanrecht. Vader en moeder waren zo moe geworden dat ze dit keer na het ontbijt niet aan een halfuurtje naslaap voldoende hadden. Ze hadden meer tijd nodig om bij te komen. Ze werden merkbaar uitgerust wakker. Vader begon zich zingend te scheren en moeder neuriede mee terwijl ze in haar ochtendjas opgewekt de tegelwand in de keuken met sop afnam. Er was toch een beetje ei langs vaders hoofd gevlogen en aan de muur blijven kleven.
Ja, het kan inbeelding zijn... maar nog steeds heb ik het idee: Een eitje maakt gelukkig!

Hans Koekoek - Hilversum 1989

Een ei is een ei,
zei iemand,
en hij nam het grootste.

Kurt Tucholsky

HET EI EN DE LIEFDE

In Tirol is het gebruikelijk dat geliefden elkaar met Pasen een fraai versierd ei schenken, voorzien van een romantische tekst: "Zoet is wat dit ei verbergt, maar veel zoeter nog is een kus van jou", bijvoorbeeld. Geeft een meisje een jongen echter twee eieren, dan wil dat zeggen dat zij meer in iemand anders ziet.
Het afgewezen vriendje gooit de eieren dan in uiterste wanhoop tegen de grond kapot. Einde romance.
In de Balkanlanden is het geven van versierde eieren ook een geliefde bezigheid. Jongemannen schenken hun uitverkorenen graag eierkunstwerkjes.
In de Elzas gaat het anders. Daar blijft een meisje met een versierd ei thuis zitten wachten tot de jongen van haar dromen het komt ophalen.
Minder in tel zijnde jongedames kunnen hun ei vaak niet kwijt.

EEN KIP

Eerst was 'k een ei.
Nu ben 'k een kip.
En kip zijn vind ik mooier:
Er zit wel leven in een ei
Maar toch is het wat dooier.

Toon Hermans

Die de kleinste
eieren leggen,
kakelen het hardst.

Eugène Bosschaerts

De een zijn dood.............

Dioxine hoort niet in voedingsmiddelen thuis, maar echt schadelijk is het volgens Kees van der Heijden ook niet. De verwoestende werking van dioxine wordt volgens hem zwaar overdreven.
Het imago van het "dodelijke" dioxine wordt volgens Van de Heijden voor een belangrijk deel in stand gehouden door de milieubeweging en de wetenschap. Hoewel toxicologen allang beter weten, houden ze, volgens Van der Heijden, de dodelijke mythe graag in stand omdat daardoor het onderzoeksgeld binnenstroomt....

Kees van der Heijden is dioxine-deskundige, en was werkzaam bij o.a.: TNO, RIVM en was directeur van de in Bilthoven gevestigde afdeling van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO).

Bron: Veluws Dagblad, zaterdag 19 juni 1999.

Ei geveild voor anderhalve ton

LONDEN - 10-04-2014

Bij Christie's in Londen is een eeuwenoud olifantsvogelei geveild voor 122.500 pond (bijna anderhalve ton). Dat is een wereldwijd recordbedrag, aldus het veilinghuis donderdag.

Olifantsvogels waren loopvogels die alleen op Madagaskar leefden. Ze zijn in de 17e eeuw uitgestorven. Het geveilde ei is 31 centimeter hoog. Een omelet kan er niet meer van worden gebakken: de schaal is leeggehaald.

Bron: De Telegraaf

ELK EI KAN RECHTOP STAAN

Men neme een ei. Zette het overeind op de minst stompe kant en ... het blijft rechtop staan, mits u er het juiste tijdstip voor uitkiest. Volgens het NCRV-radioprogramma 'Wie weet waar Willem Wever woont' blijft een rauw ei 2 dagen per jaar zonder steun rechtop staan. Een en ander zou een gevolg zijn van de aantrekkingskracht van de zon. Het natuurverschijnsel doet zich alleen voor als de dag en de nacht even lang duren en dat is aan het begin van de lente en de herfst, het moment dat de zon de evenaar passeert. In de wetenschap noemt men dat 'equinox`. Wetenschappers geloven echter niet dat een ei kan blijven staan.
Probeert u het zelf eens. In het kwaadste geval kukelt het ei om en loopt het struif over tafel. Kunt u er altijd nog een omelet van maken.

Veel en leuke info bij:

Kijkt u ook eens bij: STICHTING BLIJ MET EEN EI